پس از یک ماه روزه گرفتن و عبادت توسط مردم مسلمان ما، در روزها و شب‌های عید فطر بعضی رسانه‌های تصویری، به بهانۀ عید و شادی مردم، برنامه‌ها و فلم‌های را نشر نمودند که به هیچ عنوان از رسانه‌ای که مدیر مسؤول آن مسلمان باشد و در یک کشور اسلامی زیر نظر حکومت اسلامی نشرات نماید، پخش چنین برنامه‌های قابل قبول نمی باشد. پخش برنامه‌های ضد دینی به بهانۀ عید و تلخ نمودن کام مردم مسلمان ما در روزهای عید با طعم فرهنگ غرب در حالی انجام میشود که اسلام برای این روزها تعریف و اعمال خاصی دارد. که در مقالات قبل از عید به پرداخته شده بود.
پخش برنامه‌های ضد دینی و صحنه‌های از دخترکان هرزه و رقاصۀ نیمه برهنه در حالی صورت میگیرد که جدای از حرام بودن این کار، آزادگی و انسانیت نیز اجازۀ چنین کاری را نمی دهد چرا که در همین ماه رمضان دهها خانواده افغان به دلیل از دست دادن فرزندان و مردان و زنان بیگناه شان عزادار بودند. این در حالیست که اگر مطبوعات در جایگاه رفیع خود احساس وظیفه کرده و از حرمت‌ها و قداست‌های انسانی و آزادگی و ارزشهای الهی دفاع نمایند و عده‌ای از آنها از مسیر اصلی خود منحرف نمی گردیدند و با شجاعت و شهامت در برابر کجی‌ها و کج اندیشی‌های مسؤولین و ظلم و جنایات گروههای مخالف مسلح و اشتباهات و اعمال منفی نیروهای خارجی بایستند و حقایق موجود را آنگونه که است، منعکس میکردند، طی این یک دهه افغانستان چهره‌ای دیگری پیدا میکرد و حالا مردم طوری دیگری زندگی میکردند.
اگر امروز آرزوی هموطنان رنجدیدۀ ما برای زندگی مطلوب به یأس تبدیل میشود و اگر روزگار عام مردم رو به زوال میرود و اگر در میان جوانان ما فساد ریشه دوانده است، برای این است که قلم بعضی نویسندگان و عده‌ای از رسانه‌ها در خدمت زر و ستم قرار گرفته است.
اگر امروزه کودکان و زنان در شرق کشور و چندین نقطه‌ای دیگر قتل عام میشوند، اما از محکمۀ قاتلین خبری نمی شود! اگر در قندهار و جلاآباد بیگناهان به قتل میرسند، و با قاتلین خواهان مذاکره میشوند! اما در چنین شرایطی رسانه‌های که به اصطلاح توسط مسلمانان وطنی هم اداره میشوند، مصروف برپائی و پخش ساز و آواز و رقاصه گری و خوشگذرانی‌های خویش اند، اینها برای این است که امروزه قلم و عده‌ای ازرسانه‌ها از هویت خویش تهی گشته اند و به جای خدمت به فرهنگ و علم و دانش، در خدمت پول و سرمایه قرار گرفته اند و به جای دفاع از ارزشهای الهی و مظلومان کشور در خدمت فرهنگ بیگانه و در ضدیت با ارزشهای اسلامی قرار گرفته اند و موجب کجی‌ها در جامعه و انحراف جوانان شده اند.
اگر امروزه در جامعه فساد بالا موجود است، اگر دولت مردان به فکر مردم نیستند، اگر طی ده سال با وجود سرازیر شدن این همه پول در کشور، آب از آب تکان نمی خورد و کسی به فکر ملت و کشور نیست و اگر فساد و بیحجابی به اوج خود رسیده است، برای این است که قلم‌ها و عده‌ای زیادی از رسانه‌ها را در خدمت گرفته اند و آنان را از رسالت اصلی خویش منحرف ساخته اند و به صورت عروسک‌های فرهنگی و ابزارتوجیه کارهای خود قرار داده اند و میخواهند مردم را در باتلاق فساد اخلاقی غرق نمایند تا از گرفتن تصمیمات اجتماعی و جمعی بزرگ ناتوان گردند. و آنان هرچه دلشان میخواهد انجام دهند.
به هر صورت بر مسؤولین فرهنگی کشور است تا طبق هدایت رئیس جمهور کرزی، از نشرات ضد دینی رسانه‌ها جلوگیری نماید که در غیر آن این برنامه‌های ضد اسلامی میتواند عواقب ناگواری را برای مملکت ما به دنبال داشته باشد.
سرمقاله شماره 106 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/5/20
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/461
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
